Sinoć je u bjelopoljskom Centru za kulturu otvorena izložba slika i crteža mladog akademskog slikara Filipa Ristića. Ljubiteljima likovne umjetnosti Ristić se predstavio radovima kombinovane tehnike. Filip Ristić je rođen u Beogradu 1988. godine. Diplomirao je slikarstvo na Fakultetu umjetnosti u Prištini sa sjedištem u Kosovskoj Mitrovici, na istom je završio master studije 2018. godine. Trenutno je na doktorskim studijama vizuelnih umjetnosti na Fakultetu savremenih umjetnosti u Beogradu. Izlagao je na više samostalnih i kolektivnih izložbi, a učesnik je mnogobrojnih likovnih kolonija. Član je ULUS-a. Dobitnik je nagrada i priznanja za svoje stvaralaštvo.
Izložbu je otvorila klapa ”Margherita bianka”, bjelopoljske Škole za osnovno muzičko obrazovanje koju vode profesori Jelena Đaković i Miloš Vojinović. Nakon otvaranja izložbe, publici se obratio autor istakavši da je kroz promišljanje o svom radu, dok je boravio u svom ateljeu, sebi postavio nekoliko krucijalnih pitanja: Odakle dolazi stvaralačka energija – na koje je teško odgovoriti i gdje je polazište stvaralačke imaginacije? Da li ona leži u nekom praiskonskom arhitipu koji vodi porijeklo od svega onoga što danas nazivamo univerzum? Upravo u toj jednoj vrsti koleracije nalazi inspiraciju za svoje slikarstvo.
Na otvaranju izložbe, ljubitelji likovne umjetnosti bili su u prilici da čuju i osvrt istoričarke umjetnosti Marine Radosavljević na Ristićevo likovno stvaralaštvo.
”Umetnost Filipa Ristića je emotivna, sastavljena od širokog i odlučnog gesta. Njegove slike jesu slobodne zone duha na kojima Ristić ne opisuje, ne gubi se u detaljima, već sugeriše, puštajući gledaoca da rekonstruiše svoju viziju na podsticaj. Rezultati toga su radovi koji prenose kombinacije boja čas tonske, čas kontrasne prema emocijama koja ih oživljava.
Simbolička interpretacija unutarnje „slike“ čoveka koja beskrajno teži uspostavljanju ravnoteže sa svetom punog izazova u kome egzistira odražava neiscrpan izvor za različite likovne pristupe i interpretacije. Propitivanje egzistencijalne problematike, motivi prolaznosti,nastajanja i nestajanja, ne samo u kontekstu čoveka i njegovog delovanja, već i u širem kontekstu prirode i svemira, kod Filipa Ristića na prvom mestu reflektuje se kroz živost gesta,gustinu građene površine i nefigurativni sadržaj. Radovi su okrenuti ka unutrašnjoj emociji,koja se transformiše na datu crtačku zamisao, sa pažnjom ka likovnom rasporedu. Od presudne važnosti su planovi i dubina prostora kao i raznovrsnost linije.Želja za postizanjem slobode kretanja linije donela je odsustvo figure i figuralnog aksesoara iz okoline. Pod uticajem okruženja koju predstavlja promenljiva materija simbolička vrednost slike stalno se menja.
Oslobođena boja stvara buru koja se nazire u svakoj liniji, svakom znaku, akcentu i mrlji.
Ristićeve slike su na liniji apstrakcije i asocijacije, on ne slika ono što vidi, nego ono što sâm prepoznaje „kao jedini mogući odgovor na apsurd nove hologramske stvarnosti“. Umetnički proces viđen kao nužan čin direktnog izražavanja sebe, svoje slobode i autentičnosti iznedrio je umetnika koji teži da transformiše veliku energiju sadašnjosti”.
Izložba će biti otvorena do 24. septembra, a može se posjetiti radnim danima od 9.00 do 15.00 sati.